«غصه نخور. شاد باش. بخند تا دنیا بهت بخنده.» حتماً بارها از شنیدن این حرف‌ها کلافه شده‌اید. هر وقت دمغ بوده‌اید خانواده یا دوستان‌تان تلاش کرده‌اند به زور شما را سر حال بیاورند. برای‌تان مهمانی گرفته‌اند و بساط عیش فراهم کرده‌اند یا برنامۀ سفر ریخته‌اند، شاید هم پیشنهاد داده‌اند بروید پیش روان‌شناس و دارو مصرف کنید تا از این افسردگی لعنتی نجات پیدا کنید. در این مواقع، حتماً حس کرده‌اید فشار زیادی روی شماست و همه به چشم بیمار نگاه‌تان می‌کنند. حس می‌کنید زیر این همه فشار برای سرخوش بودن دارید له می‌شوید.

اما در برابر سختی‌های هرروزۀ زندگی یا شوربختی‌های گهگاهی مجبور نیستیم غرق نومیدی شویم یا امیدهای واهی به خودمان بدهیم. راه دیگری هم هست که از قضا بهترین راه است: به جنبه‌های مالیخولیایی وجودمان توجه کنیم. مالیخولیا نه افسردگی است و نه زیادی سرخوش بودن، و در عین حال هم نوعی تجربۀ احساسی است و هم نوعی شیوۀ تفکر. این کتاب به ما می‌گوید که می‌شود هم اندوهگین بود و هم از خوشی‌های کوچک زندگی لذت ‌برد.