انسان در روند دگرگونیهای زیستی و اجتماعی خود (تولد، بلوغ، ازدواج و مرگ) سه مرحله پیشرو دارد: جدایی، انتقال و پیوستن. در مرحلۀ نخست از جایگاه و وضعیت موجود جدا میشود، در مرحلۀ دوم از آن میگذرد و در مرحلۀ سوم در موقعیتی جدید به جامعه میپیوندد.
مرحلۀ گذر، مرحلهای است که در آن شخص مراسم و آیینهایی را از سر گذرانده و پایگاهی را پشتسر نهاده امّا هنوز به پایگاه دیگر راه نیافته است. گویی بر درگاه و آستانۀ خانه است، نه درون خانه و یا بیرون آن؛ در مرحلۀ پیوستن است که آدمی به جایگاه و موقعیت جدید خود راه مییابد.
آداب و آیینهای گذر البته در پارهای از جوامع سنتی رنگ باختهاند و در جوامع مدرن به درون لایههای رفتاری خزیدهاند، اما هنوز در حیاتِ اجتماعی ـ فرهنگی انسان به اقتضای هر محیط حضور و کارکردی چشمگیر دارند.