گفتوگویی دربارۀ روانکاوی معاصر
«هنوز از کاناپه استفاده میکنی؟»
«چهطور است با هم کار کنیم؟ تو به بیمارهایت توضیح بده که ریشة مشکلاتشان کجاست و بعد من به آنها مشاوره میدهم.»
متأسفانه هنوز هم میبینم که تصور مردم از روانکاوی امروزی نوعی فعالیت روشنفکرانه، نسبتاً از مدافتاده و دستاویزی است برای ادمهای نوستالژیکی که دلشان میخواهد سالهای متمادی ناز و نوازش (یا تشریح) شوند، در حالی که زندگیشان هیچ تغییری نمیکند. این پیشداوری سنگین قطعا نتیجۀ ناشکیبایی عصر کنونی در مواجهه با نهادهای سنتی، غفلت از آنها و در عوض به کارگیری رویکردی مدروزتر است.