ناخودآگاه جمعی ما انباشته از مفاهیم خیر و شر است. این دوگانه نفوذی فراگیر در زندگی ما دارد و بازتابش را در ضرب‌المثل‌هایی که همه روزه به کار می‌بریم می‌بینیم. دارل کوئن، با نقد دیدگاه اخلاق‌گرایان و خردگرایان، به طرح این نظریه می‌پردازد که منشأ شر، برخلاف آنچه همگان می‌پندارند، خشونت نیست بلکه رنج‌ ناشی از جهل زیسته است که به پریشانی‌هایی چون خودشیفتگی، ملال، ریاکاری، توهمات خیالبافانه، خیانت، اهریمن‌سازی از دیگران و جزم‌اندیشی می‌انجامد.