روابط ابژه و دیالوگ روانکاوانه
دکتر توماس آگدن در این کتاب هیجانانگیز و بدیع رویکردی را به نظریۀ کلاینی ارائه میدهد که هم بسیار قدرشناسانه است و هم انتقادی. از مواضع ملانی کلاین دربارۀ حالات پارانوئید ـ اسکیزوئید و افسرده بحث میکند و با استفاده از آثار بایون، فربرن و به ویژه وینیکات (نظریهپردازان بریتانیایی روابط ابژه) و برای روشنتر کردن نظریۀ غریزۀ فروید، کار کلاین را دوباره تفسیر میکند. هدف این است که جنبههایی از کار این نظریهپردازان را شفافسازی کند و به شکلی مؤثر و گیرا شرح دهد که ذهن انسان چگونه رشد میکند.
آگدن در ادامه رشد و گسترش مفهوم ابژهها و روابط درونی را مورد بررسی قرار میدهد. مطالب این کتاب که به آراء و اندیشههای وینیکات در تاریخ تفکر روانکاوی میپردازد اصالت و عمق قابلتوجهی دارد. این کتاب خواندنی و تأملبرانگیز را نه تنها متخصصان رواندرمانی، بلکه همۀ علاقهمندان به نحوۀ عملکرد روانشناسانۀ ذهن با اشتیاق و علاقه خواهند خواند.