تاریخ ایران، تاریخ مردان است و ماجراهای آن‌ها. به عبارت دیگر، تعداد بسیار کمی از زنان ایرانی توانسته‌اند بدون داشتن ارتباط و حمایت مردان، در بیرون از خانه‌های‌شان به موفقیتی برسند. در میان این معدود زنان، فروغ فرخزاد (۱۳۱۳-۱۳۴۵) معروف‌ترین و سرشناس‌ترین شاعر زن در تاریخ ادبیات ایران است.
فروغ در مقام شاعرِ الهام‌بخش و نوگرای معاصر ایران، با رفتار و هنرش و با واژگانی کاملا فرهنگی سخن می‌گوید و در شعر خود به‌ندرت با زبان فلسفی که می‌تواند همه‌جا و همیشه به‌کار رود، سخن گفته است.
هدف اصلی این بررسی خودِ فروغ است، کتاب زنی تنها بررسی مستند زندگی و اشعار فرخزاد در فضای فرهنگی روشنفکران ایرانی در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ است.