دو اثر ضد جنگ و تراژیک که یکی به طغیان فرد علیه سیستم می‌پردازد و دیگری مضحکۀ مشتی منحرف و بیمار مقاربتی را در بیمارستانی تصویر می‌کند که مرگ و ناهنجاری‌هایش را به تماشا نشسته‌اند؛ شاعری ره گم‌کرده و قربانی سوءتفاهم و درمانگرانی که خود نیز منحرف‌اند، نمادی است از جامعه‌ای پر از عقده، ناهنجاری و بی‌عدالتی.