به گزارش روابط عمومی کتاب فروشی هنوز، بیست و چهارمین نشست “سه شنبه های هنوز” با حضور حسین معززی نیا، شهرام مکری، امیر پوریا، محسن آزرم، یحیی نطنزی با موضوع ژانرهای سینمایی؛ از تئوری تا عمل، به دلیل انتشار کتاب “راهنمای ژانر؛ معرفی و بررسی ده گونه ی سینمایی” برگزار شد.
یحیی نظنزی با اشاره به چگونگی شکل گیری کتاب گفت: از سال های دور همواره علاقه داشتم که کتاب جامعی در خصوص ژانرهای سینمایی ترجمه و یا تالیف کنم اما شرایط آن فراهم نشد، تا این که در مجله ۲۴ پیشنهاد شد که در هر شماره ژانرهای سینمایی را معرفی کنیم و این گونه بود که مطالب این کتاب با توجه به منابع پراکنده ای که وجود داشت شکل گرفت.
او افزود: این کتاب راهنمای بسیار جمع و جوری است برای کسانی که می خواهند با ژانر آشنا شوند و شیوه نگارش این کتاب منطبق بر شیوه نوشتاری است که در مطبوعات مرسوم است. بی شک این کتاب با نقایصی روبرو است اما امیدواریم با نقطه نظرات مخاطبان نقایص این کتاب برطرف شود.
در ادامه حسین معززی نیا گفت: از ۱۷ سالگی علاقه خاصی نسبت به مطالعه ژانر داشتم اما متاسفانه منبعی در این زمینه موجود نبود و زبانم هم نیز آن قدر قوی نبود که بتوانم کتاب های دست اول را مطالعه کنم. در دهه ۷۰ با راه اندازی نشر ساقی امیدوار بودیم که کتابی در زمینه ژانر از سوی این انتشارات منتشر شود اما در نهایت به نتیجه ای نرسید تا این که شرایطی فراهم شد که در مجله ۲۴ در هر شماره پرونده ای در خصوص ژانر منتشر کنیم.
او افزود: پس از انتشار مطالب در خصوص ژانر در مجله ۲۴ شرایطی فراهم شد که با همکاری نشر چشمه این مطالب پروسه نشر را طی کنند و در قالب کتاب منتشر شوند. بی شک این کتاب نقایصی دارد که امیدواریم در چاپ های بعدی این مشکلات برطرف شود.
معززی نیا با اشاره به انتظار ۲۰ ساله اش برای انتشار کتاب معرفی ژانر گفت: متاسفانه سینمای ایران ژانر پذیر نیست و جای تاسف دارد که هم کارگردان ها و هم علاقمندان سینما بیش از این که بخواهند کتاب بخوانند تنها به تماشای فیلم ها اکتفا می کنند.
در ادامه شهرام مکری نیز گفت: من در معرفی این کتاب یک یادداشت نوشته ام که در مجله ۲۴ منتشر شده است. جای تاسف دارد که در ایران کتاب های سینمایی با اقبال روبرو نمی شوند و سینمای ایران به گونه ای است که در آن به مقوله ژانر کمتر توجه شده است و فیلم سازان ایرانی کمتر به ضرورت توجه به ژانر پرداخته اند.
به گفته این کارگردان، کارگردانی که می خواهد در قالب ژانر فعالیت کند باید مانند یک مهندس فرمول بلد باشد و بتواند با فرمول پیش بینی کند که فیلمی که می خواهد بسازد تا زمان اکرانش می تواند مخاطب را جذب کند یا نه.
او افزود: اطلاعات بیشتر کارگردان های ایرانی درباره ژانر محدود به دهه ۴۰ و ۵۰ می شود و این اطلاعات نیز سینه به سینه به آن ها منتقل شده و بیشتر کارگردان های ایرانی نمی خواهند به این فکر کنند که در قالب ژانر فیلم بسازند.
به گفته مکری؛ اگر مخاطبان سینما ژانرهای سینمایی را بشناسند بی شک بیشتر و بهتر می توانند از فیلمی که می بینند لذت ببرند. در واقع ژانر به ما می گوید که در این فیلم منتظر چه اتفاقی باشید.
امیر پوریا نیز در سخنانی با بیان این مطلب که از کلمه ژانر در گفتار روزانه استفاده های متنوعی می شود اما اگر از همین افراد بخواهیم که این کلمه را تعریف کنند می مانند و در عرصه سینما نیز هر بار که منتقدی در نقد فیلمی عنوان کرده که این فیلم مثلا به ژانر سینمای وسترن یا کمدی نزدیک شده با تمسخر روبرو شده است.
به گفته امیر پوریا ژانر اساسا یک زمینه اقتصادی دارد و کسی که بخواهد منطبق بر ژانر فیلم بسازد باید براساس فرمول تشخیص بدهد آیا این فیلم با اقبال روبرو می شود یا خیر. البته باید به این نکته هم توجه کرد که کارگردانی که بخواهد فیلم ضد ژانر بسازد نیز باید ژانر را درست بشناسد.
او افزود: سینمای ایران هیچ وقت به ژانر وفادار نبوده است و تعریف دقیق و درستی هم از ژانرها نداشته است. بارها پیش آمده که کارگردانی خواسته براساس ژانر خاصی فیلم بسازد اما برآیند کار او نتیجه عکس داده است.
در ادامه این نشست خسرو دهقان با انتقاد از شیوه صحبت کردن منتقدان سینما که به جای ساده کردن یک موضوع به پیچیدگی آن موضوع می افزایند گفت: تا زمانی که ژانر را نشناسیم درباره سینما جهان نمی توانیم حرف بزنیم.
او در پایان سخنانش گفت: سینمای ایران جزئی از سینمای جهان است و بی شک اتفاقی که در سینمای جهان می افتد تاثیرش را در سینمای ایران می گذارد. باید توجه داشت فردی که ژانر را بشناسد بهتر می تواند از سینما لذت ببرد.
محسن آزرم مسئول بخش کتاب های سینمای نشر چشمه در این نشست گفت: متاسفانه در ایران کتاب های سینمایی با اقبال روبرو نمی شوند و باید امیدوار بود که روزی تیراژ کتاب های سینمایی به تیراژ کتاب های ادبی و رمان برسد و بارها و بارها تجدید چاپ شود.